Over de oceaan van de kindertijd

Na het lezen van over de oceaan van de kindertijd, kwamen er vooral gevoelens zoals onmacht, ongeloof en medeleven naar boven. De tekst geeft met veel figuurlijke betekenissen weer hoe een adoptiekindje omgaat met de vele situaties waarin hij/zij terecht komt: angst,onzekerheid,blij,terughoudend,..


Er is een klein zieltje dat heel gelukkig is op zijn boot. Hij was er zeker van dan zijn kapiteins goed voor hem zouden zorgen. Maar plots, helemaal uit het niets, kapseisd de boot en beland de baby in het water.
 Een tijdje later kwam hij op een andere boot terecht, met veel andere kleine baby's. Juist op het ongeblik dat hij terug vertrouwen begon te krijgen, kapseisde deze boot ook. Opnieuw kwam hij terecht in een zee van angst en onzekerheid.
 De baby beland op het strand en zegt tegen zichzelf dat hij nooit of te nimmer nog een kapitein zal vertrouwen. 
Even later komen er twee nieuwe kapiteins die er naar uit zagen om de kleine baby te ontmoeten.. De kapiteins overstelpten de baby met liefde en affectie. 
Maar dat zag de baby wel even anders. Hij zou nooit nog iemand vertrouwen. 


Net zoals jou (na het lezen van de tekst), werden we even stil. Het is voor ons heel moeilijk om te begrijpen hoe het voelt om je echt hélemaal alleen te voelen, aangezien wij altijd een veilige en liefdevolle thuis hebben gehad. 
We voelen vooral symphatie voor de adoptieouders en medenleven voor het kleine kindje, die ondanks zijn jonge leeftijd toch al veel heeft meegemaakt. De adoptieouders proberen op een heel liefdevolle en tedere manier het vertrouwen van het gebroken kindje terug te winnen.
Adoptiekindjes hebben meestal al een lange weg achter de rug voor ze bij hun adoptieouders terechtkomen. Ze zijn, om het met de woorden van de tekst te zeggen, op veel boten terechtgekomen. 
Het is dan ook helemaal niet makkelijk voor het kindje om zich te hechten aan twee totale vreemdelingen, nadat ze al zoveel hebben meegemaakt. Elke keer als de baby dacht dat hij veilig en beschermd was, gebeurde er terug iets vreselijks. Het is een zeer moeilijke taak voor adoptieouders om het wederzijds vertrouwen te winnen van hun kindje. Maar dat is normaal, zoiets vraagt tijd.