Het adopteren van een kindje duurt gemiddeld zo'n één jaar + de wachttijd. Hier zetten we een aantal stappen in volgorde.
1) Aanmelden bij kind en gezin
2) Voorbereidingscursus volgen. Dit kost zo'n €25
3) Verzoekschrift: Aanvraag tot adoptie indienen bij de jeugdrechtbank
4) Tussenvonnis
5) Maatschappelijk onderzoek: - 2 gesprekken met maatschappelijk assistent
- 2 gesprekken met psycholoog
6) Verslag (positief of negatief)
7) Geschiktheidsvonnis
8) Verslag doorsturen naar adoptiedienst
dinsdag 28 februari 2012
Reisvoorbereiding
Voor we kunnen vertrekken naar Zuid-Afrika, moeten we eerst een paar zaken in orde maken.
Wat we zeker nodig hebben is ons paspoort. Indien we dit document niet in ons bezit hebben, zullen we onze reis moeten uitstellen. Omdat onze kleine zoon nog niet over een paspoort beschikt, zullen we
naar het gemeentehuis moeten gaan om een paspoort aan te vragen.
De reis vraagt ook veel voorzorgsmaatregelen, zoals de vele inentingen. We moeten ons beschermen tegen een aantal tropische ziektes. We moeten inentingen krijgen voor: gele koorts, malaria, diarree, en vaccinaties voor tetanus, difterie, kinkhoest, mazelen en poliovaccinatie. Dat is een hele boterham.
We zijn aangesloten bij de christelijke mutualiteit. Onze ziekteverzekering geld ook in het buitenland. Enkel indien je naar een land trekt waarvoor het ministerie van Buitenlandse Zaken een negatief reisadvies geeft op het moment van je vertrek, ben je niet gedekt door de CM-reisbijstand. Dat is voor Zuid-Afrika niet het geval, dus we zijn klaar voor ons vertrek!
Wat we zeker nodig hebben is ons paspoort. Indien we dit document niet in ons bezit hebben, zullen we onze reis moeten uitstellen. Omdat onze kleine zoon nog niet over een paspoort beschikt, zullen we
naar het gemeentehuis moeten gaan om een paspoort aan te vragen.
De reis vraagt ook veel voorzorgsmaatregelen, zoals de vele inentingen. We moeten ons beschermen tegen een aantal tropische ziektes. We moeten inentingen krijgen voor: gele koorts, malaria, diarree, en vaccinaties voor tetanus, difterie, kinkhoest, mazelen en poliovaccinatie. Dat is een hele boterham.
We zijn aangesloten bij de christelijke mutualiteit. Onze ziekteverzekering geld ook in het buitenland. Enkel indien je naar een land trekt waarvoor het ministerie van Buitenlandse Zaken een negatief reisadvies geeft op het moment van je vertrek, ben je niet gedekt door de CM-reisbijstand. Dat is voor Zuid-Afrika niet het geval, dus we zijn klaar voor ons vertrek!
maandag 27 februari 2012
Klampgedrag van Sikelelwa
Klampgedrag is een specifieke vorm onder de onveilige hechting. Het kind voelt zich zo onveilig dat hij zich overmatig vastklampt aan de ouder of de opvoeder. In het geval van Sikelelwa klampt ze zich heel hard vast aan haar opvoeders. Het kind vertrouwd er niet op dat de gehechtheidsfiguur zal terugkeren en heeft ook vaak geen enkel contact met andere volwassenen of kinderen. Dit zou zeer negatieve gevolgen kunnen hebben voor het bio-zoontje van tante en oom. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat Sikelelwa haar nieuwe broertje niet toelaat in haar leven.
Omdat Sikelelwa zo gehecht is aan haar opvoeders, zal het voor de adoptieouders niet makkelijk worden om op 1 2 3 een stevige band op te bouwen. Sikelelwa moet leren begrijpen dat ze ook andere mensen buiten haar opvoeders kan vertrouwen. Het gezin is gebaat bij professionele begeleiding die de ouders steunt bij het aanbieden van basisveiligheid voor Sikelelwa.
Ook moeten de behoeftes van het zoontje in oog worden gehouden. Hulpverlening kan de ouders helpen om een stevige band op te bouwen met Sikelelwa, zonder dat hun bio-zoontje daar onder leidt. Het is ook belangrijk voor de ouders dat ze zich richten op het postieve gedrag van Sikelelwa, en niet op het negatieve gedrag. Door de adoptieouders mogelijkheden aan te reiken én in praktijk te laten brengen, om stapsgewijs een band met hun dochter op te bouwen, kan de druk op gehechtsheidsfiguren geleidelijk afnemen.
Wanneer ouders van een adoptiekindje in de periode na de thuiskomst merken dat hun kindje zich heel hard vastklampt aan specifieke gehechtheidsfiguren, dan kunnen zij professionele hulp inschakelen. Dit zal hen helpen om om te leren gaan met het gedrag van Sikelelwa. Als het meisje veilig gehecht was aan haar opvoeders, zal ze gedurend een bepaalde periode in een rouwproces verkeren. Met de hulp van hulpverleners, zal de vertrouwensband met Sikelelwa versterkt worden.
Eindelijk !
Liefste vrienden en familie,
Ja, inderdaad, eindelijk !!
Na een lange tocht met veel ups en dows is het eindelijk zover. Het voelt zeer fijn om onze kleine meid eindelijk bij ons te hebben. We weten dat jullie allemaal niet kunnen wachten om haar schattige snoetje te zien, maar voorlopig willen we even de rust bewaren.
De afgelopen maanden waren zeer druk voor ons, maar ook voor Sikelelwa. Ze is nog helemaal overdonderd door de vele gebeurtenissen. En dat is begrijpelijk.
Om te wennen aan elkaar en om de hechting goed te laten verlopen, vragen wij jullie om voorlopig, tot Sikelelwa het ons vertelt, geen goed bedoelde bezoekjes te brengen. Pak haar niet op je schoot, geef haar geen cadeautjes (geef de cadeautjes aan ons, en wij zullen dit aan haar geven) en alleen wij zullen haar begeleiden naar het toilet,enz.. Onze kleine spruit moet leren dat de mensen die ze Mama en Papa noemt ook écht haar Mama en Papa zijn. Dat zij degene zijn die voor haar zullen zorgen en er altijd voor haar zullen zijn. Het is belangrijk voor de verdere ontwikkeling van Sikelelwa dat de vertrouwensband goed word opgebouwd. Ze moet leren begrijpen dat ze altijd op ons kan terugvallen en dat heeft zo z'n tijd nodig.
We weten absoluut dat dit geen gemakkelijke situatie is voor jullie, maar we rekenen op jullie begrip. Het is heel belangrijk voor de verdere toekomst van ons prinsesje.
Ja, inderdaad, eindelijk !!
Na een lange tocht met veel ups en dows is het eindelijk zover. Het voelt zeer fijn om onze kleine meid eindelijk bij ons te hebben. We weten dat jullie allemaal niet kunnen wachten om haar schattige snoetje te zien, maar voorlopig willen we even de rust bewaren.
De afgelopen maanden waren zeer druk voor ons, maar ook voor Sikelelwa. Ze is nog helemaal overdonderd door de vele gebeurtenissen. En dat is begrijpelijk.
Om te wennen aan elkaar en om de hechting goed te laten verlopen, vragen wij jullie om voorlopig, tot Sikelelwa het ons vertelt, geen goed bedoelde bezoekjes te brengen. Pak haar niet op je schoot, geef haar geen cadeautjes (geef de cadeautjes aan ons, en wij zullen dit aan haar geven) en alleen wij zullen haar begeleiden naar het toilet,enz.. Onze kleine spruit moet leren dat de mensen die ze Mama en Papa noemt ook écht haar Mama en Papa zijn. Dat zij degene zijn die voor haar zullen zorgen en er altijd voor haar zullen zijn. Het is belangrijk voor de verdere ontwikkeling van Sikelelwa dat de vertrouwensband goed word opgebouwd. Ze moet leren begrijpen dat ze altijd op ons kan terugvallen en dat heeft zo z'n tijd nodig.
We weten absoluut dat dit geen gemakkelijke situatie is voor jullie, maar we rekenen op jullie begrip. Het is heel belangrijk voor de verdere toekomst van ons prinsesje.
Over de oceaan van de kindertijd
Na het lezen van over de oceaan van de kindertijd, kwamen er vooral gevoelens zoals onmacht, ongeloof en medeleven naar boven. De tekst geeft met veel figuurlijke betekenissen weer hoe een adoptiekindje omgaat met de vele situaties waarin hij/zij terecht komt: angst,onzekerheid,blij,terughoudend,..
Er is een klein zieltje dat heel gelukkig is op zijn boot. Hij was er zeker van dan zijn kapiteins goed voor hem zouden zorgen. Maar plots, helemaal uit het niets, kapseisd de boot en beland de baby in het water.
Een tijdje later kwam hij op een andere boot terecht, met veel andere kleine baby's. Juist op het ongeblik dat hij terug vertrouwen begon te krijgen, kapseisde deze boot ook. Opnieuw kwam hij terecht in een zee van angst en onzekerheid.
De baby beland op het strand en zegt tegen zichzelf dat hij nooit of te nimmer nog een kapitein zal vertrouwen.
Even later komen er twee nieuwe kapiteins die er naar uit zagen om de kleine baby te ontmoeten.. De kapiteins overstelpten de baby met liefde en affectie.
Maar dat zag de baby wel even anders. Hij zou nooit nog iemand vertrouwen.
Net zoals jou (na het lezen van de tekst), werden we even stil. Het is voor ons heel moeilijk om te begrijpen hoe het voelt om je echt hélemaal alleen te voelen, aangezien wij altijd een veilige en liefdevolle thuis hebben gehad.
We voelen vooral symphatie voor de adoptieouders en medenleven voor het kleine kindje, die ondanks zijn jonge leeftijd toch al veel heeft meegemaakt. De adoptieouders proberen op een heel liefdevolle en tedere manier het vertrouwen van het gebroken kindje terug te winnen.
Adoptiekindjes hebben meestal al een lange weg achter de rug voor ze bij hun adoptieouders terechtkomen. Ze zijn, om het met de woorden van de tekst te zeggen, op veel boten terechtgekomen.
Het is dan ook helemaal niet makkelijk voor het kindje om zich te hechten aan twee totale vreemdelingen, nadat ze al zoveel hebben meegemaakt. Elke keer als de baby dacht dat hij veilig en beschermd was, gebeurde er terug iets vreselijks. Het is een zeer moeilijke taak voor adoptieouders om het wederzijds vertrouwen te winnen van hun kindje. Maar dat is normaal, zoiets vraagt tijd.
Er is een klein zieltje dat heel gelukkig is op zijn boot. Hij was er zeker van dan zijn kapiteins goed voor hem zouden zorgen. Maar plots, helemaal uit het niets, kapseisd de boot en beland de baby in het water.
Een tijdje later kwam hij op een andere boot terecht, met veel andere kleine baby's. Juist op het ongeblik dat hij terug vertrouwen begon te krijgen, kapseisde deze boot ook. Opnieuw kwam hij terecht in een zee van angst en onzekerheid.
De baby beland op het strand en zegt tegen zichzelf dat hij nooit of te nimmer nog een kapitein zal vertrouwen.
Even later komen er twee nieuwe kapiteins die er naar uit zagen om de kleine baby te ontmoeten.. De kapiteins overstelpten de baby met liefde en affectie.
Maar dat zag de baby wel even anders. Hij zou nooit nog iemand vertrouwen.
Net zoals jou (na het lezen van de tekst), werden we even stil. Het is voor ons heel moeilijk om te begrijpen hoe het voelt om je echt hélemaal alleen te voelen, aangezien wij altijd een veilige en liefdevolle thuis hebben gehad.
We voelen vooral symphatie voor de adoptieouders en medenleven voor het kleine kindje, die ondanks zijn jonge leeftijd toch al veel heeft meegemaakt. De adoptieouders proberen op een heel liefdevolle en tedere manier het vertrouwen van het gebroken kindje terug te winnen.
Adoptiekindjes hebben meestal al een lange weg achter de rug voor ze bij hun adoptieouders terechtkomen. Ze zijn, om het met de woorden van de tekst te zeggen, op veel boten terechtgekomen.
Het is dan ook helemaal niet makkelijk voor het kindje om zich te hechten aan twee totale vreemdelingen, nadat ze al zoveel hebben meegemaakt. Elke keer als de baby dacht dat hij veilig en beschermd was, gebeurde er terug iets vreselijks. Het is een zeer moeilijke taak voor adoptieouders om het wederzijds vertrouwen te winnen van hun kindje. Maar dat is normaal, zoiets vraagt tijd.
Abonneren op:
Posts (Atom)